Τι δείχνουν οι καταγραφές των τελευταίων 90 χρόνων, που συγκέντρωσε η περιβαλλοντική οργάνωση iSea
Γεμάτες καρχαρίες και σαλάχια θεωρούνται οι ελληνικές θάλασσες, όπως προκύπτει από καταγραφές των τελευταίων 90 χρόνων, που συγκέντρωσε η περιβαλλοντική οργάνωση iSea. Οπως αναφέρει το ΑΠΕ-ΜΠΕ, συνολικά εντοπίστηκαν σε διαφορετικές πηγές δεδομένων 4.540 καταγραφές για 33 είδη καρχαριών, 29 είδη βάτων και σαλαχιών και μία χίμαιρα, αποδεικνύοντας τον πλούτο των ελληνικών θαλασσών στα συγκεκριμένα είδη τις τελευταίες εννέα δεκαετίες.
Χαρακτηριστικό της μελέτης είναι ότι, από το σύνολο των καταγραφών, σχεδόν το 55% δεν είναι δημοσιευμένο σε κάποιο επιστημονικό περιοδικό, ενώ το 20% προέρχεται από την Επιστήμη των Πολιτών. Οπως λένε οι ερευνητές, «οι ελληνικές θάλασσες είναι γνωστό ότι φιλοξενούν μια ποικιλία χονδριχθίων, η παρουσία των οποίων έχει τεκμηριωθεί από την εποχή του Αριστοτέλη. Ωστόσο, μόνο τις δύο τελευταίες δεκαετίες πραγματοποιείται συστηματική επιστημονική έρευνα σχετικά με τα χονδριχθιακά. Αυτό κλείνει σταδιακά το κενό της γνώσης σχετικά με την οικολογία και τη βιολογία αυτών των ειδών, αλλά οι πληροφορίες για τη χωρική κατανομή τους εξακολουθούν να είναι σπάνιες, με περιορισμένο αριθμό μελετών που παρέχουν τέτοια δεδομένα, οι οποίες επικεντρώνονται κυρίως σε βιολογικές και σχετικές με την αλιεία παραμέτρους με χαμηλή ταξινομική και χωρική ανάλυση».
Το συνέδριο της Πανευρωπαϊκής Ενωσης για τους Καρχαρίες και τα Σαλάχια (ΕΕΑ 2024), που έγινε στη Θεσσαλονίκη υπό την αιγίδα της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας και του Δήμου Θεσσαλονίκης, αποτέλεσε ορόσημο για όσους μελετούν και εργάζονται για την προστασία των μοναδικών αυτών ειδών. Φέτος, η θεματική, που έφερε κοντά συμμετέχοντες από όλη την Ευρώπη, τη Μεσόγειο, αλλά και πέρα από αυτήν, είναι η «Ισχυρότερη συνεργασία για αποτελεσματικότερη προστασία», με στόχο την ενίσχυση της διευρυμένης διεπιστημονικής συνεργασίας, την αύξηση των ευκαιριών που έχουν οι νέοι ερευνητές, καθώς και την αύξηση της εκπροσώπησης περιοχών, όπως τα Βαλκάνια και η Μέση Ανατολή, από όπου τα δεδομένα και οι γνώσεις για τους καρχαρίες και τα σαλάχια είναι συχνά περιορισμένα.